De foto raakte me vanwege de blik in de ogen van de hond. Vermoedelijk werd de foto gemaakt door zijn baasje.
Honden staan bekend om hun trouw aan hun baas en laat hem niet in de steek, wat er ook gebeurd. Ze komen voor hun baas op, of voor de kinderen van de baas. Toen we klein waren kon niemand bij ons komen. Hertha verdedigde ons met zijn leven.
Lees verderHet eeuwenoude verhaal is nog steeds actueel: zonen en dochters keren God de Vader de rug toe en richten hun leven in zoals zij het zelf willen.
Tot er een crisis komt en zij gaan nadenken. Als ze de moed hebben om te erkennen dat ze anderen nodig hebben, volgt de terugtocht naar huis. God de Vader ontvangt hen hartelijk en geeft meer dan verwacht. Zonen en dochters zijn weer thuis!
De andere morgen gaat het leven verder en start er een nieuwe periode: Het leven in de nabijheid van de Vader. De kinderen die zichzelf tot wees hebben gemaakt, leren om zonen en dochters te zijn. Zij gaan op zoek naar hun eigen hart en het hart van de Vader. Zij vernieuwen hun denken over de Vader, zichzelf, de wereld en de toekomst. Hun denken verschuift van het IK naar het WIJ.
De kinderen leren zich gedragen als zonen en dochters en laten steeds meer gedrag achter zich wat hoort bij wezen. Zo worden ze steeds meer wie ze zijn, verantwoordelijk en afhankelijk. Uniek en toch verbonden met elkaar door de liefde.
Zij ervaren de liefde en aanwezigheid van de Vader. Zij helpen mee om de hemelse cultuur te beschermen en uit te breiden. Vanuit liefde gaan ze op zoek naar anderen wezen om hen in contact met de Vader te brengen
Dit eeuwenoude verhaal met de eeuwenoude zoektocht is ook deels mijn verhaal en het verhaal van de vele mensen die ik heb ontmoet. En zo is het boek tot stand gekomen, geschreven als eer aan de Vader en als hulp voor zijn verloren kinderen. Het is bedoeld om de Vader te eren en zijn kinderen te helpen de weg te gaan van wees naar Zoon/Dochter.
De titel doet vermoeden dat het een mannenboek is. Het zijn vrouwen geweest die de eerste versie van het boek hebben gelezen en enthousiast zijn. Misschien komt het omdat vrouwen van nature meer relatiegericht zijn dan mannen?
De titel is gelinkt het verhaal wat Jezus als metafoor verteld om het hart van God de Vader te schetsen.
Jezus vertel over een vader met twee zonen. De oudste zoon blijft bij de vader en werkt in hetzelfde bedrijf. De jongste zoon maakt zichzelf wees door zijn vader dood te verklaren en de erfenis op te eisen. Hij verkoopt het familiebezit en trekt alleen naar verre oorden op zoek naar geluk.
Hij denkt dat hij zonder vader en broer (en de rest) beter af is, dat hij dan zichzelf kan zijn en kan gelukkig kan zijn in het leven wat hij zelf kan bepalen.
Dit blijkt heel anders te verlopen. Zijn vele vrienden hielden meer van zijn geld dan van hem. Als het geld op is en de problemen komen, blijft hij berooid en ontgoocheld achter en lijdt honger.
Hij gaat in gesprek met zichzelf en komt erachter dat hij zich vergist heeft. Het verlangen naar zijn vader en het thuis komt omhoog en hij besluit om terug te gaan. Tot zijn verrassing is er een hartelijk ontvangst en geeft zijn vader een groot feest. Een schaduwrandje aan deze mooie dag is zijn oudste broer die weigert om op het feest te komen. De vertelling stopt met een open eind… Dat nodigt uit om de vertelling te vervolgen.
Het is mijn wens dat je door het boek Vaders zonen je Vader en jezelf beter leert kennen.
Het boek kun je bestellen op www.vaderszonen.nl
Vandaag kwam er één voorbij,
vliegend in de bek van een merel.
Alsof zij op vakantie ging,
Waarschijnlijk enkele reis.
Dat is het einde,
is de eerste gedachte.
Of een nieuw begin,
als de pitjes in goede aarde vallen.
Heerlijk met je rug in het gras liggen,
De geur van de veldbloemen ruiken,
Het kriebelen van een beestje op je been voelen
Kijken naar de wolken die voorbijkomen
Dromen over morgen
Je gedachten laten zwerven,
Zover als ze kunnen
En dan weer terug
En nu verder even niets,
Dan alleen maar zijn.
Wat telt zijn de kleine dingen die het leven waardevol maken. Een vriendelijke woord, een kus, een omhelzing zijn korte en kleine uitingen van genegenheid. Het is een voorbeeld van “Veel kleintjes maken een grote.”
Het grote ontglipt je als je geen aandacht (meer) geeft aan het kleine wat telt. Denk maar aan een vriendschap waaraan je gaan aandacht meer geeft.
Je gaat het kleine dan missen als het er niet meer is. Misschien is het nog niet te laat, en bloeit het op met een klein beetje aandacht?
De duisternis kan het niet winnen van het licht. Met de opkomst van de zon wordt de dag licht.
Toch kan bewolking een schaduw werpen, een hinder voor een helder het licht.
Ondeugd is een hinderlijk om het goede door te laten breken, zoals de zon op een heldere dag.
Opvallend is de betovering van de ondeugd, Het duister biedt zo zijn voordelen die liever niet aan het licht komen.
Toch eens kijken of ik met een helder zicht kan zien wat goed is.
Vandaag staan we stil bij de onze broeders en zusters die zusters die vervolgd worden omdat ze Jezus volgen.
De eerste tekst hierover staat in Genesis 3:15 NBG
Ik zal vijandschap zetten tussen u en de vrouw, en tussen uw zaad en haar zaad; dit zal u de kop vermorzelen en gij zult het de hiel vermorzelen. Genesis 3:15 NBG
Dit is de kern van de vervolging, Het verhaal van Gods Reddingsplan na de zondeval.
Zij mochten geen vrienden worden, want dan zou het kwaad vermengd worden met het goede. Doordat de mensen en de kerk achtervolgd worden door de slang, gaan zij op zoek naar Iemand die zij kunnen volgen, Iemand die hen kan redden van de slang die hun vijand is geworden.
En dat is er maar één. Dat is Jezus. Hij vermorzelde de slang door zijn overwinning aan het kruis en triomfeerde door zijn opstanding uit de dood. In de strijd tussen het leven en de dood kon de Dood kon het niet winnen van het Leven. Hij die Leven is, overwon de dood!
De vervolging is in eerste instantie niet gericht op mensen, maar gericht tegen Jezus die bij de mens betrokken is. De slang strijd via de mens en via de kerk tegen God. Zijn vermorzelen van de kerk is gericht om God te raken. Het is doelgericht om Jezus uit de mens te halen, of de mens bij Jezus vandaan te halen.
Handelingen 4:26 (HB) De machthebbers van deze wereld hebben hun hoofden bijeen gestoken en de leiders spannen samen tegen de Here en Zijn Gezalfde.’
God gebruikt de mens om de slang te verslaan. Dit kan alleen de kracht van God doen die in ons en door ons heen werkt. Dit als de gelovigen afhankelijk wil zijn van God en niet afgeleid wordt door allerlei zaken van de wereld. De wereld is het domein van de slang. Zowel het goede als het kwade achtervolgt jou met één doel: Scheiding brengen! En dat vraagt een keus van jou, maar daarover later meer.
De vijand probeert Jezus dus los te maken van de mens(en). Dat is het doel van vervolging. In de gelijkenis van de zaaier lezen we een aantal voorbeelden die kunnen helpen:
Deze gelijkenis gaat over het Woord. Jezus is het Levende Woord
De vervolgers zijn in vier groepen in te delen:
Vervolging kan zich in verschillend vormen laten zien.
In de kern gaat het om de vervolging van Jezus;
Jezus vraagt juist of we ons leven af willen leggen. Het lijden (kruis) op ons willen nemen omwille van het Koninkrijk van God. Hij vraagt ons om ons af te keren van de wereld (het vijandelijke domein van de slang) en ons te richten op de hemel, het domein van de Vader.
God zelf zette de vijandschap in werking, zodat we zouden zien dat we Jezus nodig hebben om gered te worden van het kwaad buiten ons en in ons.
Hij kent ons hart beter dan dat we het zelf kennen.
God wist dat we het anders zelf zouden blijven proberen, zonder resultaat.
Je ziet hier een hart met prikkeldraad eromheen.
Prikkeldraad wordt gebruikt om anderen op afstand te houden. Het kan ook gebruikt worden om iets gevangen te houden wat je niet kwijt wil.
Prikkeldraad (of pinnekesdraad)
Gedrag uit angst is als het ware een prikkeldraad versperring, een Concerta, een rol zoals deze in het leger gebruikt wordt om belangrijke objecten te beschermen tegen indringers die willen inbreken.
Je kunt het ook andersom gebruiken zoals bij een gevangenis. Dan wil je juist dat er iets opgesloten blijft en niet kan uitbreken. Zoals prikkeldraad oorspronkelijk ook bedacht is om koeien in een wei te houden.
Prikkeldraad verhinderd de doorgang. Dit kan naar binnen of naar buiten zijn.
Prikkeldraad wordt meestal door jezelf gebruikt, vooral als je iets wilt beschermen. Je houdt anderen op afstand.
Anderen kunnen ook prikkeldraad gebruiken, meestal kun je dan ergens niet bijkomen. Dan word jij op afstand gehouden door anderen.
Figuurlijk gezien kunnen we zelf prikkeldraad om ons hart gelegd hebben, omdat we niet willen dat anderen te dichtbij komen.
Maar ook de vijand kan prikkeldraad om ons hart gelegd hebben, omdat zij willen voorkomen dat jij tevoorschijn komt, te dichtbij komt of eropuit gaat.
Dit figuurlijke prikkeldraad is gedrag, meestal uit angst, wat we vertonen om afstand te creëren of anderen op afstand te houden. De psychologie noemt dit verdedigingsmechanisme die ons onvrij maken.
De Bijbel noemt dit prikkeldraad soms geestelijke bindingen die ons onvrij maken. Een duidelijk voorbeeld komen we tegen in Psalm 18. Daar staat dat angst banden geeft.
Jezus vraagt niet of jij je sterk wilt maken of verdedigen. Hij vraagt je bereidheid om raakbaar, om kwetsbaar te durven zijn, zoals Hijzelf dat ook was en is. Wil jij je leven afleggen? Wil jij je kruis vanwege Hem dragen en Hem volgen, Dat lijkt eng maar is juist sterk!
Spreuken 29:25 Vrees voor mensen spant een strik, maar wie op Jezus vertrouwd is onaantastbaar.
Petrus heeft dit van Jezus mogen leren: en wij mogen het van Jezus en Petrus leren
Het verhaal van Petrus voor de Pinksterdag
Hij zocht naar Iemand die hem kon helpen, een Redder
Petrus had ook angst in zijn hart, toen hij Jezus de eerste keer zag, werd hij diep geraakt door de heiligheid van God en zijn eigen zondigheid. Hij vroeg of Jezus weg wilde gaan.
Hij durfde niet voor Jezus uit te komen. Toen het hem gevraagd werd door de mensen, sloeg de angst toe. Terwijl hij zelf in zijn overmoed had geroepen te willen sterven met Jezus ( even voor de duidelijkheid, Jezus had het hem niet gevraagd, maar hij had het zelf genoemd)
Petrus moest bevrijd worden van zijn angsten en gevuld worden met de liefde van de Vader, die alle vrees verdrijft. En jij, welke angsten nemen ruimte in die Jezus toebehoort?
Op de Pinksterdag wordt Petrus vervuld van Jezus kracht door de Heilige Geest. De eerste gemeente ontstaat, de kerk is geboren. (De angst was er misschien nog wel, maar Petrus volgde niet meer de angst, maar Jezus.)
En leefde zij toen lang en gelukkig? Nee, nog niet.
Het lijden is nog niet klaar. Maar zij waren wel bevrijd van hun angst.
Het verhaal van Petrus na de eerste Pinksterdag.
Met Johannes genezen zij de verlamde man bij de tempelpoort, en geven de opgestane Jezus de eer. Dit tot grote frustratie van de Sadduceeërs die niet in de opstanding geloofde. Zij starten de vervolging van de discipelen, omdat ze strijden tegen de opstanding van Jezus.
Zij proberen de discipelen bang te maken door hen te bedreigen, maar het lukt niet.
Kort na de Pinksterdag werden de discipelen in de gevangenis gezet, maar God redde hen eruit
Zij werden geslagen en bedreigd, maar bleven spreken over Jezus, hun hart was vrij.
Petrus werd later nogmaals in de gevangenis gezet en hij sliep rustig, Jezus had gezegd dat hij oud zou worden, zijn tijd was er nog niet. Door een engel wordt hij op wonderbaarlijke wijze bevrijd uit de gevangenis.
Het loopt niet altijd goed af. Stefanus wordt gestenigd, maar zijn hart was vrij
Gelovigen worden vervolgd door Saulus, maar hun hart is vrij
Zij vluchten wel naar Antiochia, maar hun harte is vrij. Ze blijven spreken en daar onstaat een kerk, waardoor de toenmalige wereld bereikt werd. Hoe meer de kerk vervolgd wordt, hoe harder zij groeit. (Dit zien we nog steeds in landen waar de openlijke vervolging hopelijk aanwezig is.
Het is niet de vraag of we vervolgd worden. Maar hoe?
Als je niet vervolgd wordt is er waarschijnlijk zo weinig Jezus in jou te vinden dat je de moeite niet waard bent voor de slang om achter je aan te gaan. Of je draagt geen vrucht. Of hij weet dat je verstrikt zit in deze wereld. (Voorbeeld oudejaarsdienst)
God zelf heeft ingesteld dat de kerk vervolgd wordt, lazen we in Genesis 3:15
Hoe de kerk vervolgd wordt, verschilt.
Als de kerk niet vervolgd wordt, heeft de kerk het geen betekenis voor het koninkrijk van God. Dit lezen we ook als waarschuwing in Openbaringen 3.
De grote vraag is dus niet of je vervolgd wordt, maar of je hart vrij is. Vrij van angst, (verdriet en boosheid) Zodat het vol kan zijn van Jezus en Hij zijn Geest kan kan laten stromen naar deze wereld, de wereld die zo hard Jezus nodig heeft.
Hoe ga je om met vervolging?
Als we dan niet aan vervolging kunnen ontkomen, dan is het wel goed om te weten hoe we met vervolging om leren gaan. (Dit kunnen we leren van de broeders en zusters die openlijk vervolgd worden)
Viktor Frankl, een joods psychiater overleefde het concentratiekamp. Hij leert dat we niet onze omstandigheden kunnen bepalen, maar dat alleen wij de keuze maken hoe we ons gedragen in die omstandigheden.
De bijbel zegt dat we ons hart moeten bewaken, omdat daar de bron van leven is. Boosheid, angst en verdriet kunnen we met Jezus hulp verwerken en loslaten.
Kijk vooruit, zoals Jezus deed. Hij heeft het kruis kunnen verdragen omdat hij verder keek, en de heerlijkheid zag waar hij naar op weg was Hou jezelf en elkaar voor dat het lijden een keer stopt
Dank God onder alle omstandigheden en zeker ook bij lijden wat je meemaakt doordat je Jezus volgt.
Houdt vol met elkaar! De eerste gelovigen zochten elkaar steeds op, braken het brood met elkaar, aten met elkaar, deelden hun goederen met elkaar, baden met elkaar. Waar broeders in liefde samenwonen, daar gebied de Heer zijn zegen. Samen heft de scheiding op.
Wat kun je nu doen?
Als je het Woord voor jou is en je weet dat Jezus iets van je vraagt, dan mag je een stuk van het prikkeldraad knippen.
Zittend aan de waterkant zie ik kringen aan het watervlak verschijnen, veroorzaakt door een zwemmende vis onder de oppervlakte. De beroering van het water verraadt zijn aanwezigheid. Er is geen zicht op wat zich onder het wateroppervlak afspeelt, noch door welk wezen dit veroorzaakt wordt.
Dit is net zo’n mysterie als de hemel. Je kunt geen kijkje nemen in deze dimensie en tegelijk kun je wel bewegingen uit dit mysterie waarnemen.
Dat is voor mij de schoonheid van het mysterie, Het is er wel maar ik zie het (nog) niet. De mysterieuze schoonheid van het on-ontdekte.
Vandaag herdenken we de Hemelvaart van Jezus Christus. Je ziet Hem niet, maar Hij is er wel. Gelukkig zie ik soms bewegingen. Net als kringen aan het wateroppervlak.
Na zijn opstanding met Pasen bereidde Jezus zijn discipelen voor op Pinksteren.
Hij weet wat als geen ander wat er gaat komen en wat er nodig is. Hij wist hoe de discipelen persoonlijk in de geestelijke vrijheid konden leven. Een vrijheid die ze nog niet eerder gekend hebben. Deze geestelijke vrijheid zal na Pinksteren altijd beschikbaar, zijn ondanks soms beroerde omstandigheden en vervolgingen. In en door deze geestelijke vrijheid van de discipelen breekt ook het evangelie door, krijgt het ruim baan en bereikt de hele toenmalige wereld.
Jezus wil ook jou voorbereiden op de komende tijd. Hij weet wat er gaat komen, wat jij en wij nodig hebben om in die geestelijke vrijheid te blijven staan, ondanks beperkingen, moeilijkheden, beproevingen, vervolging of oorlog. Hij weet dat het evangelie baan breekt in onze tijd als de Geest kan gaan stromen.
Vorige week ging het over menselijk gedrag wat als prikkeldraad functioneert om anderen op afstand te houden. We zagen hoe angst, boosheid of verdriet ervoor kunnen zorgen dat we wegblijven uit het contact met de ander en uit contact met God.
Waar we vorige week naar verdedigend gedrag hebben gekeken waarmee afstand wordt gecreëerd, kijken we vandaag naar het harde innerlijk, onze zondige menselijke natuur, die verbroken moet worden voordat het geestelijke leven kan gaan stromen.
In deze tweeluik staan we vandaag stil bij de les die we van de kokosnoot kunnen leren.
En bij Petrus
Petrus heeft dit allemaal gezien. Hij was er de eerste ontmoeting met Jezus wel bij en gelooft dat Jezus is opgestaan. Maar wat moet hij nu met Jezus? En nog belangrijker, wat wil Jezus nog met hem? Dit is nog niet besproken en het houdt Petrus waarschijnlijk meer bezig dan hem lief is. Hij heeft gezien hoe Jezus Thomas hielp om in zijn verdriet ruimte te creëren voor een nieuw perspectief. Maar Jezus heeft hem nog niet persoonlijk gesproken, terwijl hij wel aanvoelt dat de verloochening wel tussen hen in is komen te staan. Hij heeft tenslotte gezegd dat hij geen discipel van Jezus is. Het mooie van Petrus is dat hij doet wie hij is.
In Johannes 21:3-4 lezen we het volgende:
Simon Petrus, Tomas Didymus, Natanaël uit Kana in Galilea, de twee zonen van Zebedeüs en nog twee van Jezus’ leerlingen waren bij elkaar.
Simon Petrus zei tegen hen: “Ik ga vissen.” Ze antwoordden: “We gaan met je mee.” Ze vertrokken met de boot, maar die hele nacht vingen ze niets.
Petrus, ongedurig als hij is, moet iets doen met zijn energie en besluit om te gaan vissen. Het oppakken van zijn oude beroep kan gezien worden als het loslaten van een roeping en veroordeling oproepen omdat hij zijn bediening loslaat.
Met een beetje mildheid zou je ook kunnen zeggen dat Petrus op weg is gegaan naar zijn eigen hart en hier een eerste stap in zet, door los te laten wat hij zou graag vast wilde houden en dit ook heel krampachtig heeft geprobeerd. Hij komt tot acceptatie dat hij niet geschikt is om discipel te zijn van Jezus en accepteert de consequentie: de rest van zijn leven doorbrengen op het water als visser.
Vasthouden of loslaten
Soms is het goed om scherp te bezien of we iets vasthouden wat we beter los zouden kunnen laten, zodat de Heer onze lege handen kan vullen.
Abraham werd ook gevraagd om het liefste wat hij had te offeren, op te geven, los te laten. Hij vertrouwde meer op God dan op wat ook. Door deze daad van geloof werden zijn handen rijkelijk gevuld en gezegend.
Abraham had een lang leven met worstelingen achter de rug, voordat hij op dit punt uitkwam waarin hij leerde om zijn God in alles te vertrouwen. Hij wordt nu de vader van de gelovigen genoemd, maar ook bij hem ging dat niet van een leien dakje.
En dat is het is het verhaal van ons mensen. Niets gaat meer vanzelf of zonder moeite.
Van het begin
Adam en Eva leefde in het paradijs. Onbevangen en onbedekt. Toch voelde ze zich niet kaal of bekeken. Hoe komt dit? Ze waren bekleed met een volheid die de Schepper hun heeft gegeven.
Dan komt er een moment dat ze zich omdraaien en niet naar de Schepper luisteren maar naar een schepsel die de volheid van de Schepper aan de kaak stelt door een subtiele vraag die twijfel zaait. Zij vertrouwen het schepsel meer dan de Schepper en daarmee komt er een barst in de volheid waarmee ze bekleed zijn. Ze raken iets kwijt waarvan ze niet wisten dat ze het hadden.
Het gevolg is dat zij zich kaal en naakt voelen, doordat er een bekleding ontbreekt. Zij gaan zich bekleden met alternatieven. In dit geval maken ze schorten van vijgenbladeren. Ook verstoppen zij zich in de bosjes, om zich te bedekken.
Voortaan gaan zij door het leven bekleed met vellen van dieren, die hun leven opgeven om hun van een bedekking te voorzien. Een beeld van wat Jezus later zou doen om hun een nieuwe bekleding te geven. De gelovigen worden bekleed met een kleed van gerechtigheid, en krijgen nieuwe witte klederen als ze gestorven zijn.
Door de eeuwen heen zijn de mensen steeds beter geworden in het zichzelf bedekken, lees verstoppen achter en bekleding wat meer op een schild of pantser lijkt. Al het bedekken heeft geleid tot een harde schil om ons heen, waardoor Jezus en anderen niet dicht bij ons kunnen komen. We staan anderen niet meer toe om contact met onze geest te hebben, we zijn bang voor intimiteit geworden.
De schil om ons hart is stug en hard geworden. Het is versteend. Ieder gevoel of flexibiliteit is eruit verdwenen. Het is zo dood al een pier geworden.
De hardheid van ons mensen
Dit zegt Jezus tegen de farizeeërs als ze hem vragen waarom Jezus zegt dat je niet mag scheiden terwijl Mozes een scheidbrief heeft ingesteld.
Marcus 10:5
En Jezus antwoordde hun: Vanwege de hardheid van uw hart heeft hij dat gebod voor u geschreven.
Hij zegt dit niet alleen tegen de farizeers, maar ook tegen de discipelen na zijn opstanding
Marcus 16:14
Later is Hij geopenbaard aan de elf, terwijl zij aanlagen, en Hij verweet hun hun ongeloof en hardheid van hart, omdat zij hen niet geloofd hadden die Hem gezien hadden nadat Hij opgewekt was.
Dit zegt de profeet Ezechiel tegen zijn luisteraars:
Ezechiel 11:19
Ik zal hun een hart geven en een nieuwe geest in hun binnenste, en Ik zal het hart van steen uit hun lichaam verwijderen en hun een hart van vlees geven,
Jezus wil ons graag die harde schil om ons hart helpen doorbreken, zodat hij contact met onze geest kan hebben. Zodat wijzelf ook contact met onze geest kunnen hebben en via onze geest contact weer in contact komen met Gods Geest, om vandaaruit het volle geestelijke leven te leven tot zegen voor anderen.
Geestelijke schema van de vrijmaking van de menselijke geest
Als we dit in een schema zetten ziet het er zo ongeveer uit:
God is geest en heeft contact met onze geest. Onze geest draagt onze ziel, zoals we en jas dragen. De ziel kan zich uitdrukken door een lichaam.
Door de zondeval is de verbinding tussen Gods Geest en onze geest verbroken. We gingen ons bedekken en de focus verandert naar de omstandigheden, waarvandaan angst, verdriet, ellende, ziekte en allerlei onreinheid en onrecht op ons afkomen.
Omdat we daardoor niet geraakt willen worden hebben we van onze ziel een harnas gemaakt om ons innerlijk, of wat daarvan over is, te beschermen tegen de omstandigheden.
God is niet in beeld voor ons, maar `hij is er wel. Hij is tot ons gekomen in de mens Jezus. Jezus is is met Pasen opgestaan, heeft daarmee de prijs betaald, maar ook de overwinning behaald op de dood.
Door dat te accepteren wordt de geestelijke relatie met God weer hersteld. Zijn Geest kan stromen. Om te leren leven uit deze geestelijke bron van God, moet de harde schil verbroken worden.
Moeilijke omstandigheden, problemen, pijn en lijden helpen om door de schil heen te breken. Anders gezegd: wij breken niet door de schil heen, maar komen op een punt waard we ons willen laten verbreken.
Zoals Abraham bij het offer van Izaak, zoals Thomas bij de ontmoeting met Jezus.
Voordat we gaan kijken hoe Petrus een ontmoeting met Jezus heeft, kijken we eerst hoe we er als mens mee om kunnen gaan.
De les van de kokosnoot
We vergelijken ons met een kokosnoot, om dit proces te verhelderen. Een kokosnoot voelt ruw aan de buitenkant. Hij is hard en ruw, dus dat nodigt uit om wat aan de buitenkant te gaan doen. Dat is onze menselijke drang sinds we ons zijn gaan bedekken. We gaan met de menselijke kant bezig om die te verbeteren. We zetten ons beste beentje voor en tonen ons van de gunstige kant. We zijn graag bezig met de menselijke kant, de buitenkant.
Soms weten we dat de scherpe kantjes er wat af moeten
Of dat we bijgeschaafd moeten worden
.
Of dat we wat aan de ruwheid moeten doen, door het wat gladder te maken.
Soms verven we de buitenkant op om mooier te lijken. Meestal doen we dit met eigenliefde, eigengerechtigheid. bijvoorbeeld heel vroom en religieus gedrag.
Dit was wat Jezus zei over de farizeeërs die hier goed in waren.
Mattheus 23:27
Wee u, schriftgeleerden en Farizeeën, huichelaars, want u bent als de witgepleisterde graven, die vanbuiten wel mooi lijken, maar vanbinnen zijn ze vol doodsbeenderen en allerlei onreinheid.
Bij Jezus gaat het om de bereidheid om Hem toe te laten, en om anderen toe te laten.
Hiervoor is het nodig om je menselijkheid te laten verbreken. Daarmee bedoel ik niet dat je moet toestaan dat je als mens alles moet toestaan van andere mensen. Daarmee bedoel ik wel dat je toestaat dat God je wil verbreken. Soms gebruikt Hij hier andere mensen voor.
Verbrokenheid geeft echte vrijheid
David had dit ook al begrepen, en zingt dit in zijn psalm. Na een dieptepunt in zijn leven waarin hij geprobeerd heeft om zichzelf op te poetsen, geeft hij zich over aan God.
Psalm 51:17
Berouw is het offer dat u verlangt. Een gebroken, een verbrijzeld hart veracht u niet, mijn God.
En dit is het vervolg:
Psalm 51: 12
Schep mij een rein hart, o God,
en vernieuw in mijn binnenste een standvastige geest.
(13) Verwerp mij niet van voor Uw aangezicht
en neem Uw Heilige Geest niet van mij weg.
(14) Geef mij de vreugde over Uw heil terug,
ondersteun mij met een geest van vrijmoedigheid.
(15) Dan zal ik overtreders Uw wegen leren
en zondaars zullen zich tot U bekeren.
We gaan terug naar Petrus.
Na een nacht geen visje gevangen te hebben gaat Petrus met zijn makkers terug naar de oever. Daar zien ze een man die notabene om de vis vraagt wat ze niet hebben.
Als ze dit aangeven, krijgen ze het advies om het net aan de andere keer uit te gooien, waar het vervolgens barstensvol met vis zit. Johannes heeft als eerste door dat dit een herhaling is van een eerdere wonderlijke visvangst. Petrus ging terug naar de basis, naar de plek waar het begonnen was. Zo mooi dat Jezus heel geduldig ook weer voor vandaan begint. Wat zal Petrus gevoeld hebben? De eerste keer werd Petrus uit de boot geroepen om Jezus te volgen. Nu springt hij zelf uit de boot, Jezus tegemoet.
Als ze later aan het strand genieten van hun maaltijd, gaat Jezus op zoek naar het hart van Petrus. “Petrus, Heb je mij onvoorwaardelijk lief, meer dan de anderen?” De vraag klinkt als een scherp tweesnijdend zwaard door de koele morgen heen. Een zwaard waar niet aan te ontkomen is. Het doorklieft de ziel en legt de werkelijke waarheid bloot. Net zo bloot als Adam en Eva waren in het paradijs. Maar let op; Als Jezus het vraagt voelt het niet leeg en kaal, maar gevuld met de ontzagwekkende Goddelijke liefde en genade.
Petrus voelt het. Hij wilde de beste discipel zijn, hij voelde zich vaak de beste discipel, met het beste antwoord en hij dacht dat hij de beste discipel was. Jezus breekt hier met een gerichte vraag doorheen. “Petrus, heb jij mij onvoorwaardelijk lief, meer dan de anderen?”
Petrus wordt verdrietig en zegt dat hij van Jezus houdt als een vriend.
Nogmaals vraagt Jezus “Petrus, hoe je echt onvoorwaardelijke van mij?” De tweede slag in de strijd om zijn hart. (Let op dat hij het “meer dan de anderen” weglaat bij deze vraag)
Nogmaals antwoord Petrus dat hij van hem houdt als een vriend.
En dan vraagt Jezus voor de derde maal, in een laatste poging om zijn hart te bereiken. Deze vraag van Jezus breekt het hart van Petrus en al zijn pijn en teleurstelling stromen eruit en de liefde van Jezus stroomt erin: “Petrus, kun je van mij houden als van een vriend?” Petrus voelt Jezus liefde in de gebrokenheid van zijn bestaan. Doordat Jezus af kon dalen naar hem, terwijl hij zichzelf probeerde op te poetsen en zichzelf groot te houden voor Jezus. Deze ontmoeting breekt de harde schil om het hart van Petrus. Hij huilt. Het zijn ook tranen van vrijheid.
Dan zegt Jezus tegen hem; Volg mij!
We kennen het vervolg. Dit verbroken hart stroomt op de Pinksterdag vol als het contact maakt met de Heilige Geest en de Geest kan aansluiten bij de geest van Petrus die door het verbroken hart de wereld in kan stromen bij de meest effectieve preek uit de geschiedenis, waarbij 3000 mensen tot geloof komen!
En nu jij
En diezelfde Jezus vraag vandaag ook aan jou: “Mijn geliefde, kun jij van mij houden zoals je van een vriend houdt?“
“Dan zal ik doe onvoorwaardelijk van jou kan houden, je leren om lief te hebben op mijn manier” “Ik zal je helpen om uit je harde schil te breken die je gevangen houdt”
En diezelfde Jezus vraag vandaag ook aan jou: ‘Mijn geliefde vriend of vriendin, wil jij mij volgen?
Misschien heb je zitten luisteren en bedacht: Dit is niets voor mij. Dat zou kunnen. Wat er met Petrus gebeurde is heftig en past bij Petrus. Jezus moest bij Petrus de harde schil op een stevige manier kraken. Dit ging op een onnatuurlijke manier en was nodig omdat Petrus een harde noot was om te kraken.
Maar er zijn twee manieren om de harde schil, de bedekking die we om ons heen hebben te verbreken. De meest natuurlijke is de weg van de graankorrel.
Johannes 12:24-25
Voorwaar, voorwaar, Ik zeg u: Als de tarwekorrel niet in de aarde valt en sterft, blijft hij alleen, maar als hij sterft, draagt hij veel vrucht.
Wie zijn leven liefheeft, zal het verliezen, en wie zijn leven haat in deze wereld, zal het behouden tot het eeuwige leven
Namens Jezus mag ik je vragen of jij je menselijke schil wil laten verbreken, zoals een graankorrel of ene ander zaad, in de aarde zijn harde schil zacht laat worden, zodat het leven wat er aan de binnenkant zit tevoorschijn kan komen en vrucht kan dragen.
We hebben gezien hoe Jezus Thomas en Petrus voorbereidde op Pinksteren. We horen dat Jezus vraagt om Hem te volgen.
Thomas en Petrus zijn gestorven.
Daarom vraagt Jezus het nu aan jou. We gaan op weg naar Pinksteren, Jezus heeft je nodig.
Als jij Jezus nog niet kent, ga ik straks voor je bidden. Als je hem wel kent mag je hem volgen. Als je dat wil mag je straks een noot pakken. Die is wat makkelijker mee te nemen dan een kokosnoot. Neem hem mee, als symbool dat Jezus de weg weet voor jouw harde schil. Je kunt hem thuis kraken, of hem zaaien in de grond.
Wat je ook doet, als jij toestaat dat Jezus aan het werk mag, zul geestelijke vrijheid gaan ervaren als nooit tevoren en je zult vrucht gaan dragen.
Amen!
Prikkeldraad en kokosnoten
Na zijn opstanding bereidt Jezus zijn discipelen voor op Pinksteren. Hij moedigt hen aan om versperringen en muren weg te halen zodat de Geest kan gaan stromen vanuit hun hart.
In deze tweeluik kijken we wat dit ons te zeggen heeft.
Het is de week na Pasen. De discipelen zijn nog niet bijkomen van de traumatische dood van Jezus (deze dreunt nog na) en nog minder van de miraculeuze opstanding uit de dood.(die moet nog even landen)
Petrus
Stek je eens voor hoe Petrus probeert om een perspectief te ontdekken in deze onverwachte ontwikkeling. Probeer eens in zijn schoenen te gaan staan en je voor te stellen hoe dat voelt.
Eerst viel hij zichzelf enorm tegen dat zijn dapperheid verdwenen was, daarna zag hij het leed in de ogen van Jezus. De dood van zijn vriend is het zwaarste wat hij heeft meegemaakt en dan de opstanding die daarna kwam. En wat moet bij doen met de uitspraak van Maria, die hem vertelde dat ze Jezus had gezien. Zij moest dit aan de discipelen en aan Petrus vertellen. Wat betekent het dat Jezus hem apart noemt?
Thomas
Of Thomas. Hij lijkt een moedig man. Hij is het die zegt: laten we met Hem sterven als Jezus richting Jeruzalem gaat om Lazarus op te wekken uit de dood (Johannes 11:16).
(denk daarbij aan de Oekraïens militairen die willen sterven om hun vrouwen en kinderen een kans te geven op een toekomst buiten Rusland.) Uit overlevering weten we ook dat Thomas het evangelie het verst over de wereld heeft gebracht, tot achter India.
Verdriet.
Hij is misschien wel het diepst geschokt van allemaal dat de vijand Jezus te pakken heeft gekregen, en dat Jezus dit toeliet. Ook hij is gevlucht en ontkomen in die nacht, net als de anderen. Ze hebben helemaal niet gestreden voor de goede zaak en nu is alles verloren. Ze zouden het koninkrijk van David weer herstellen toch? Hij blijft verbijsterd achter als zijn toekomstbeeld aan gruzelementen ligt, naast zijn zelfbeeld, zelfs zijn Godsbeeld klopt niet meer.
Verdrietig heeft hij zich afgezonderd en hij s alleen met zijn verdriet als Jezus verschijnt aan de discipelen. Als hij hen later opzoekt kan hij niet blij zijn. Het lijkt erop alsof hij in de ontkenning zit, Eest is hij Jezus kwijtgeraakt en nu mag hij ook niet rouwen?
Ontkenning is de eerste fase van de rouwcurve. De schrik, ontzetten in verbijstering van een ingrijpende gebeurtenis als een plotselinge dood van een geliefde kan de menselijke ziel overbelast raken door heftig verdriet. Het zet alles in het werk om dit verdriet de baas te blijven.
Ontkenning is de eerste fase en werkt als een verdedigingsmechanisme. Als het niet waar is hoef je niet te gaan voelen. De ziel is er nog niet aan toe om het verdriet, de pijn van het gemis te gaan voelen. (En dat is wel nodig om het verdriet te verwerken, om troost toe te laten) daarom gaat het zich verdedigen en wil het voorkomen dat het hart geraakt wordt. Ontkenning is als het waren prikkeldraadversperring wat aangelegd wordt om de acceptatie buiten de deur te houden. Dat zou teveel pijn doen.
Prikkeldraad (of pinnekesdraad)
Ontkenning is als het ware een prikkeldraad versperring, een Concerta, een rol zoals deze in het leger gebruikt wordt om belangrijke objecten te beschermen tegen indringers die willen inbreken.
Je kunt het ook andersom gebruiken zoals bij een gevangenis. Dan wil je juist dat er iets opgesloten blijft en niet kan uitbreken. Zoals prikkeldraad oorspronkelijk ook bedacht is om koeien in een wei te houden.
Prikkeldraad verhinderd de doorgang. Dit kan naar binnen of naar buiten zijn.
Prikkeldraad wordt meestal door jezelf gebruikt, vooral als je iets wilt beschermen. Je houdt anderen op afstand.
Anderen kunnen ook prikkeldraad gebruiken, meestal kun je dan ergens niet bijkomen. Dan word jij op afstand gehouden door anderen.
Figuurlijk gezien kunnen we zelf prikkeldraad om ons hart gelegd hebben, omdat we niet willen dat anderen te dichtbij komen.
Maar ook de vijand kan prikkeldraad om ons hart gelegd hebben, omdat zij willen voorkomen dat jij tevoorschijn komt, te dichtbij komt of eropuit gaat.
Dit figuurlijke prikkeldraad is gedrag wat we vertonen om afstand te creëren of anderen op afstand te houden. De psychologie noemt dit verdedigingsmechanisme die ons onvrij maken. Thomas heeft het gedrag van terugtrekken en zichzelf isoleren. Wat doe jij?
De bijbel noemt dit prikkeldraad soms geestelijke bindingen die ons onvrij maken. Een duidelijk voorbeeld komen we tegen in Psalm 18. Daar staat angst centraal in plaats van verdriet.
Angst
Thomas en Petrus zullen naast verdriet om het verlies ook angst gevoeld hebben. Angst hoe het nu verder moet.
Angst is een helpend gevoel wat ons alert maakt als we in gevaar zijn, of als we iets kunnen verliezen wat we niet kwijt willen raken. Of als we iets niet krijgen wat we graag willen hebben.
Angst is een lastig gevoel en vraagt dat we erdoorheen gaan. Alleen door het onder ogen te zien, het aan te gaan en er doorheen te gaan verdwijnt angst. Soms kan je angst zo groot zijn dat je hulp nodig hebt om erdoor heen te gaan. David schreeuwt het in zijn angst uit naar de Heer.
PSALM 18:5-7
Banden van de dood hadden mij omvangen,
beken van verderf joegen mij angst aan.
Banden van het graf omringden mij,
valstrikken van de dood bedreigden mij.
In mijn nood riep ik de HEERE aan,
ik riep tot mijn God;
Hij hoorde mijn stem vanuit Zijn paleis,
Het zijn vooral woorden die gebruikt worden om angst te verspreiden als verdedigingsmechanisme.
David beschrijft dat in Psalm 38:12
Wie mij naar het leven staan, spannen valstrikken;
wie mijn onheil zoeken, spreken schadelijke woorden
en bedenken de hele dag listen.
Hier zien we dat niet David zelf, maar zijn vijanden ‘het prikkeldraad’ hebben aangelegd om David gevangen te houden en een poging doen om hem te vernietigen.
Naast verdriet kan ook angst dus een aanleiding zijn om anderen weg te houden van je hart. In gedrag wordt dit hoorbaar door de woorden die je spreekt.
Intermezzo
In Psalm !8 (vanaf vers 8) gaat de Heer reageren als David hem aanroept. (Dit kun je thuis nalezen)
Dat mag jij ook doen. Als je in nood zit helpt het om de Heer aan te roepen, Het helpt beter dan prikkeldraad. Misschien denk je dat jij David niet bent, en de Heer niet naar je luistert. Het eerst klopt wel en het tweede klopt niet.
Laten we eens kijken naar Psalm 107.
Daar lezen we het volgende in vers 1 en 2;
Prijs de Heer, want Hij is goed.
Zijn liefde duurt voor eeuwig.
Dat zullen alle mensen zeggen
die door Hem zijn gered van hun vijanden.
Jij mag ook bij alle mensen horen die dit zeggen. God is onveranderlijk. Ook vandaag wil hij bevrijden en dit kan jouw dag van bevrijding zijn als jij de Heer aanroept. Aan het eind van de prediking krijg jij daar de gelegenheid voor. Je mag dan biddend een stuk van het prikkeldraad losknippen, symbolisch als daad van geloof en vertrouwen.
Psalm 107 laat zien dat je God voor alle problemen aan mag roepen:
Hele verschillende groepen mensen die allemaal gered en gezegend werden door de Heer.
Maar eerst gaan we terug naar het laatste gevoel wat een rol speelt bij verlies.
Boosheid.
Boosheid hoort thuis in een proces van verlies. Kun jij je voorstellen dat Petrus boos is op zichzelf en zichzelf veroordeeld om zijn keuzes en gedrag? Zijn grote mond en zijn laffe verloochening.
Kun jij voorstellen dat Thomas boos is vanwege het verlies wat hem overkomt? Van bijvoorbeeld zijn droom? Door Jezus geweldloze gedrag viel zijn toekomst in duigen. Hij wist nu niet meer wat hij moest doen als werkloze discipel. Hoe zou jij je voelen?
Boosheid is een gevoel wat extra energie geeft. Het is bedoeld om recht te zetten wat scheef is gegaan. Als dit is gedaan is de boosheid ook weer weg. Het gevoel van boosheid helpt om te ontdekken wat je nodig hebt.
(Soms vertellen mensen dat ze niet tegen onrecht kunnen. Op zichzelf prima. Maar als onrecht je boos maakt mag jij jezelf afvragen of je nog boos bent op onrecht wat jou is aangedaan dat je die boosheid nog steeds bij je draagt?)
Het lastige van boosheid is dat je er kracht van krijgt. Mensen willen boosheid soms niet loslaten omdat het lekker sterk voelt om boos te zijn. Op die manier wordt de kracht boosheid gebruikt als prikkeldraad om de ander op afstand te houden in plaats van een poging om dichter bij elkaar te komen.
Als je boosheid niet gebruikt om tot een oplossing te komen gaat het zijn vernietigende werking doen. Uiteindelijk vernietigd het anderen. (Poetin) of het vernietigd zichzelf omdat het naar binnen keert. En dat is gevaarlijk voor jezelf.
Achitofel
Een voorbeeld hiervan komen we in de bijbel tegen bij Achitofel. (2 Samuel 15-17)
Achitofel is de beste adviseur van David. Hij is ook de opa van Bathseba. Vermoedelijk heeft het overspel van David heeft hem boos gemaakt, maar hij heeft hier niets mee gedaan. Op het moment dat Absalom een samenzwering op touw zet tegen zijn vader David sluit Achitofel zich bij hem aan, terwijl hij wijs genoeg was om te zien dat Absalom onrechtvaardig bezig was. Het lijkt zijn manier om wraak te nemen op David en hem te laten doden. Als Absalom zijn raad niet opvolgt trekt Achitofel zijn conclusies. Hij regelt zijn zaken en hangt zichzelf op. De boosheid heeft hij niet los kunnen laten en de kracht van deze boosheid dit kost hem zijn uiteindelijk zijn eigen leven.
Terug naar vandaag:
De dag van Thomas
Een week na zijn opstandig ontmoet Jezus Thomas, en helpt hem uit zijn verdriet. Het verdriet waar Thomas zelf niet uitkwam. Lezen Johannes 20:26-29)
Geloven is vertrouwen op gesproken woorden uit de mond van God
“Je vertrouwt me omdat je naar mij kunt staren. Gelukkig zijn de mensen die vertrouwen op mij zonder dat ze naar me kunnen staren”
Samenvatting:
Jezus helpt Thomas om zijn prikkeldraad te verwijderen. Hij wil jou vandaag ook helpen.
Als verdriet, angst en boosheid aanvaard worden helpt het om met verlies of moeilijk situatie om te gaan.
Maar eigen verdriet, angst en boosheid kunnen ook leiden tot gedrag waardoor er een verdediging gelegd wordt rondom het hart, om anderen op afstand te houden.
Ook een ander kan met zijn verdriet, angst of boosheid jouw gevangen proberen te houden.
Jezus weet hoe het werkt. Hij wil je graag bevrijden van de prikkeldraadversperringen die jij of anderen neer gelegd hebben om je hart.
Is het ook jouw dag?
Hij wil je helpen maar dat doet Hij niet zonder jouw instemming.
Daarom mag je naar voren komen als je aan de slag wil met je verdriet, waardoor jij je terug bent gaan trekken.
Je mag naar voren komen als je aan de slag wil met je angst, waardoor je bent gaan vermijden
`
Je mag naar voren komen als je boosheid voelt en niet vernietigd wil worden, maar ook anderen of jezelf niet wil vernietigen.
Je mag dan biddend een stuk van het prikkeldraad losknippen, symbolisch als daad van geloof en vertrouwen.
Je mag een stukje van prikkeldraad afknippen, terwijl je de Heer aanroept en hem vraagt om je te bevrijden.
Als je gebed wil, dan kan dit kun je dit vragen.
Wees gezegend!
Vandaag wil ik met jullie gaan ontdekken wat de bomen in de bijbel te zeggen hebben. In het algemeen en één boom in het bijzonder. Dit laatste verhaal is door een bijzonder persoon geschreven.
Het is net vakantie geweest. Bomen spelen in de vakantie vaak een rol. Als je palmbomen ziet weet je zeker dat je buiten Nederland op vakantie bent. Door corona zat dat er dit jaar niet in. De tekst die boven komt is die uit Psalm 92:13-15
De rechtvaardigen groeien op als een palm, als een ceder van de Libanon rijzen zij omhoog. Ze staan geplant in het huis van de HEER, in de voorhoven van onze God groeien zij op. Zij dragen nog vrucht als ze oud zijn en blijven krachtig en fris. (Psalmen 92:13-15 NBG51)
Nu is een palmboom meer een gras dan een boom, maar we kunnen er veel van leren.
Zoals de diepe penwortels en het uitgebreide wortelgestel wat ervoor zorgt dat hij stevig staat.
Bij de groei wordt hij beperkt en wordt er gewicht op gelegd om de wortel de kans te geven om goed te ontwikkelen. Dit voorkomt dat omvalt bij een hevige storm.
Palmbomen bij elkaar zijn een oase, een veilige plek in een woest gebied, Het geeft veiligheid, beschutting tegen de wind, schaduw en er is voedsel en water. Hoe mooi is het als er gemeenschappen zijn van heiligen die voor oases zorgen in deze chaotische wereld?
Oprechte mensen zijn een zegen voor een stad en doen die groeien en bloeien, de invloed van goddelozen is echter vernietigend. (Spreuken 11:11 HTB)
Er zijn verschillende soorten bomen. Als je in de vakantie een hangmat gespannen hebt, zoek je daar goede bomen voor uit. Je wilt erop kunnen vertrouwen dat deze bomen de hangmat kunnen dragen. Vanuit het thema vertrouwen kunnen we naar bomen kijken.
We gaan enkele bomen langs om te kijken wat we daarvan herkennen
De gezonde boom
De kwetsbare boom
De trotste boom
De boomstronk
De gezonde boom is de boom die floreert.
Jeremia 17: 7-8spreekt erover:
Maar als iemand op Mij vertrouwt, zal Ik goed voor hem zijn. Met hem zal het goed gaan.
Hij lijkt op een boom die langs het water is geplant. Zijn wortels groeien tot aan de beek. Hij merkt de hitte niet eens. Zijn bladeren blijven altijd fris en groen. Als er een jaar geen regen valt, maakt hij zich geen zorgen. Er groeien altijd vruchten aan hem.
Ook Psalm 1 spreekt over deze boom, die de rechtvaardige verbeeld die nog met de goddeloze wil samenleven, maar zich richt op de Heer.
De zwakke/ kwetsbare boom
Daar tegenover staat de kwetsbare boom, de boom die kwijnend en moeizaam bezig is om te overleven. Jeremia zegt daarover dat dit kan komen doordat de mens niet op God vertrouwd.
Dit zegt de HEER: Vervloekt wie op een mens vertrouwt, wie zijn kracht ontleent aan stervelingen, wie zich afkeert van de HEER.
Hij is als een struik in een dorre vlakte, hij merkt de komst van de regen niet op. Hij staat in een steenwoestijn, in een verzilt en verlaten land (Jeremia 17:5-6)
De trotse boom
De trotse boom heeft God niet in beeld en vertrouwd op zichzelf. Een bijzonder verhaal komen we tegen in Daniel 4. Het bijzondere is dat dit hoofdstuk grotendeels is geschreven door een heiden.
Het is best een lang verhaal en we gaan het nu lezen:
Dit is een boodschap van koning Nebukadnezar aan alle volken en landen van de wereld.
Ik wens u allemaal grote vrede toe.
Ik wil u vertellen wat voor wonderlijke dingen de Allerhoogste God met mij heeft gedaan.
Want Hij doet geweldige dingen! Indrukwekkende wonderen! Hij is voor altijd Koning, Hij regeert door alle eeuwen heen!
Ik, Nebukadnezar, woonde rustig en gezond in mijn paleis.
Op een nacht had ik een vreselijke droom. Ik was erg onrustig over wat ik in die droom had gezien. Het maakte mij bang.
Daarom liet ik alle wijze mannen van Babel bij mij komen om mij de droom uit te leggen.
Ze kwamen allemaal: de geleerden, de tovenaars en de waarzeggers. Ik vertelde hun mijn droom, maar ze konden me niet vertellen wat hij betekende.
Tenslotte kwam Daniël bij mij (ik had hem naar mijn god vernoemd en de naam Beltsazar gegeven. In hem woont de geest van de heilige goden). Ik vertelde hem mijn droom.
Ik zei: “Beltsazar, jij bent het hoofd van de wijze mannen, want ik weet dat in jou de geest van de heilige goden woont. Jij kan elk raadsel oplossen. Vertel mij dus de betekenis van de droom die ik heb gehad.
Dit is wat ik droomde. Ik zag plotseling midden op de aarde een heel hoge boom staan.
Die boom werd steeds groter en sterker en zijn top kwam tot aan de hemel. Hij was tot aan het eind van de aarde te zien.
Hij stond prachtig in blad, en er zaten zoveel vruchten aan dat er genoeg was voor iedereen. De wilde dieren zochten bescherming in de schaduw van de boom. Tussen de takken woonden de vogels.
De droom ging verder terwijl ik zo in mijn bed lag. Ik zag een wachter, een engel, uit de hemel komen.
Hij riep luid: ‘Hak de boom om en kap zijn takken af. Stroop zijn bladeren af en gooi de vruchten weg. Jaag de wilde dieren bij hem vandaan. Jaag de vogels weg uit zijn takken.
Maar laat de stronk in de grond staan. Doe er een band omheen van ijzer en koper. Laat hem zo in het gras staan. Hij zal water krijgen van de dauw en tussen de wilde dieren staan.
Zijn binnenste zal veranderen, zodat hij zich niet langer als een mens gedraagt, maar als een dier. Dit zal zeven jaar duren.
Dat is het vonnis van de wachters. Het is een bevel van de heilige engelen. Hierdoor zullen de mensen toegeven dat de Allerhoogste God de macht heeft over de koninkrijken van de mensen. Hij maakt koning wie Hij wil. Ja, zelfs de gewoonste mens kan Hij koning maken.’
Dit is de droom die ik had. Beltsazar, vertel mij wat het betekent, want niemand van de wijze mannen uit mijn koninkrijk kon dat. Maar jij kan dat wel, omdat de geest van de heilige goden in jou woont.”
De koning vertelt verder: Beltsazar was geschokt en bleef een poosje zwijgend staan. Ik zei: “Beltsazar, wees niet bang mij te vertellen wat de droom betekent.” Beltsazar antwoordde: “Mijn heer de koning, ik zou willen dat de droom over uw vijanden ging.
U zag een grote, sterke boom, die zo hoog was dat hij tot aan de hemel kwam. Hij was tot aan het eind van de aarde te zien.
Er zaten zoveel bladeren en vruchten aan dat er genoeg te eten was voor iedereen. De wilde dieren zochten er bescherming onder en de vogels woonden tussen de takken.
Die boom bent u, mijn heer de koning. U bent groot en machtig geworden. Uw macht reikt tot aan de hemel. U heerst over de hele aarde.
Toen zag u een wachter, een engel, uit de hemel komen. Die zei: ‘Hak de boom om en vernietig hem. Maar laat de stronk in de grond staan, met een band er omheen van ijzer en koper. Laat hem in het gras staan. Hij zal water krijgen van de dauw en tussen de wilde dieren staan. Dat zal zeven jaar duren.’
Dit is wat dat betekent, mijn heer de koning. Het is de straf die de Allerhoogste God u gaat geven.
U zal bij de mensen weggejaagd worden en tussen de wilde dieren wonen. U zal gras eten als een koe en van de dauw drinken. Er zal zeven jaar voorbij gaan, totdat u zal toegeven dat de Allerhoogste God de macht heeft over de koninkrijken van de mensen. Dat Hij de macht geeft aan wie Hij wil.
De engel zei dat de stronk van de boom moest blijven staan. Dat betekent dat u weer als koning zal regeren zodra u toegeeft dat de God van de hemel regeert.
Daarom wil ik u deze raad geven, mijn heer de koning: stop met het doen van dingen die God niet goed vindt. Wees goed voor de arme mensen en heers als een rechtvaardig koning. Dan zal dit allemaal misschien niet met u gebeuren, maar zult u in vrede blijven leven.”
Maar wat ik gedroomd had, gebeurde met mij, koning Nebukadnezar.
Want toen er twaalf maanden voorbij waren, wandelde ik op een keer op het dakterras van mijn koninklijk paleis in Babel.
En ik zei: “Kijk toch eens! Wat heb ik van Babel toch een prachtige stad gemaakt. Dankzij mij is Babel zo geweldig geworden!”
Ik was nog maar net uitgesproken, of er klonk een stem uit de hemel: “Ik zeg u, koning Nebukadnezar, dat u vanaf dit moment geen koning meer zal zijn.
U zal bij de mensen worden weggejaagd en tussen de wilde dieren wonen. U zal gras eten als een koe en er zal zeven jaar voorbij gaan, totdat u toegeeft dat de Allerhoogste God de macht heeft over de koninkrijken van de mensen. Dat Hij de macht geeft aan wie Hij wil.”
Op datzelfde moment gebeurde wat ik had gedroomd: ik werd bij de mensen weggejaagd, at gras als een koe en dronk van de dauw. Mijn haar werd zo lang als de veren van een arend en mijn nagels werden zo lang als de klauwen van een vogel.
Maar aan het eind van die tijd keek ik, Nebukadnezar, omhoog naar de hemel en kwam mijn verstand terug. Toen prees ik de Allerhoogste God. Want Hij is de God die eeuwig leeft. Hij is voor eeuwig Koning: Hij regeert door alle eeuwen heen.
Vergeleken bij Hem zijn de mensen helemaal niets. Hij doet wat Hij wil met de bewoners van de hemel en met de mensen op de aarde. Niemand kan Hem tegenhouden als Hij besloten heeft iets te doen. Niemand kan tegen Hem zeggen: ‘Wat doet U daar?’
In de tijd dat mijn verstand terug kwam, kreeg ik ook het koningschap terug. Ik werd weer geëerd. Mijn raadgevers en ministers kwamen weer naar mij toe en ik regeerde weer als koning. Ik werd nog machtiger dan daarvoor.
En nu eer en prijs ik, Nebukadnezar, de Koning van de hemel. Alles wat Hij doet is goed en rechtvaardig. Hij weet trotse mensen weer nederig te maken.
4. De stronk van wat eens een boom was.
Jesaja 11:1 zegt: Maar net zoals er uit de stronk van een omgehakte boom weer een jong takje begint te groeien en vruchten krijgt, zal er een Zoon geboren worden uit de familie van Isaï (de vader van koning David).
God de Vader kan veel meer dan we denken of beseffen. Hij laat een heiden vertellen hoe groot hij is. Hij maak ook levend wat dood lijkt en verloren lijkt.
Dat is onze God. Hij geeft wat nodig is en nog veel meer.
Onze rol is kleiner dan we denken en de rol van God is groter dan we denken.
God kan veel meer en doet veel meer dan we denken.
In het paradijs stond één boom van leven (en een boom van goed en kwaad) maar In het nieuw Jeruzalem staan aan beide kanten van de rivier bomen van leven.
Vertrouw op Hem en je zult niet beschaamd uitkomen.
