De foto raakte me vanwege de blik in de ogen van de hond. Vermoedelijk werd de foto gemaakt door zijn baasje.
Honden staan bekend om hun trouw aan hun baas en laat hem niet in de steek, wat er ook gebeurd. Ze komen voor hun baas op, of voor de kinderen van de baas. Toen we klein waren kon niemand bij ons komen. Hertha verdedigde ons met zijn leven.
Lees verderVerwonderd keek ik voor het eerst in mijn leven naar de kuikens van een Kiekendief. Drie kuikens zijn uit het ei, het vierde ei ligt nog in het nest.
Vanmorgen was ik verbaasd en een beetje verontwaardigd dat ze zo weinig riet voor bescherming hebben. Ik hoop dat ze het redden in deze schrale leefomgeving.
De ouders hadden zich stil uit de voeten gemaakt en bleven op afstand, tot ik weer uit de voeten was en zij via de achterkant snel en bijna ongezien weer bij het nest belanden.
Ik kijk een tijdje naar de foto en geniet. Je kunt aan de kuikens al zien wat ze later gaan worden.
Grote ogen die scherp gaan zien, kromme snavel die zorgt voor eten en grote vleugels waarmee ze gaan zweven boven het riet.
Mijmerend denk ik aan mijn Vader die zo ook naar mij gekeken heeft. Alles wat ik later nodig had zat er als baby bij in. Hij zag mij al “vliegen” voor ik wist wat vliegen was.
Ik mijmer verder. Deze kuikens gaan straks vliegen, daarvoor zijn ze geschapen.
En ik? vraag ik mezelf af.
En Jij?
Doen wij ook waarvoor we geschapen zijn?
Genieten anderen net zo van ons als ik van deze ontmoeting geniet?
Een gebed is bedoeld om verandering te brengen. Wij zijn door God geschapen om verandering te brengen in deze wereld.
Als we bidden…
We vragen God iets wat we niet hebben in de verwachting dat Hij het ons geeft (geef ons heden ons dagelijks brood) We vragen God om in te grijpen waar we dat zelf niet kunnen (Vergeef onze schuld en verlos ons van de boze) We vragen God om bescherming (Leid ons niet in verzoeking) We vragen aan God of zijn wil gedaan mag worden op aarde (Uw wil geschiede) We vragen God om het hemelse naar de aarde te brengen.(Uw koninkrijk komen)
Hoe krachtig zijn jouw gebeden? Zijn ze sprankelend en zie je veranderingen op gebeden?
Of zijn ze algemeen, sleets en voorzichtig geworden?
Uw wil geschiede; Jezus zelf bad het meest riskante gebed in de tuin van Getsemane. Heer, kan dit lijden mij voorbijgaan? Maar niet mijn wil maar Uw wil geschiede
We weten dat God meer geeft dan we bidden of beseffen. (Efeze 3:20)
Hoe mooi zou het zijn als we elkaar daar verhalen over kunnen vertellen! Verhalen bouwen iets op.
Riskante gebeden:
1. “Doorgrond mij en zie of er een heilloze weg is” (Psalm 139:24) Vanuit een verlangen naar zuiverheid wordt dit gebed gebeden om de schaduwkanten van het hart en van ons leven door Gods schijnwerper te laten beschijnen, om erachter te komen wat er in ons leven nog aan verborgen rommel aanwezig is wat op geruimd kan worden of welke schade nog hersteld mag worden door de genezende en helende kracht van de Vader.
2. “Openbaar mijn angsten die mij gevangen houden” en voorkomen dat ik in de volle vrijheid leef. Laat mij zien waar ik mijzelf opsluit in een gevangenis die een ander of ikzelf gemaakt heb, waar u mij niet wilt hebben maar waar ik me wel veiliger voel dan in de wereld waar ik verantwoording moet nemen over mijn leven.
3. “Breek mij Heer als ik op die manier beter bruikbaar ben dan wanneer ik heel blijf”. U zegt dat we ons kruis op mogen nemen en u achterna gaan. U werd gebroken op het kruis en uw eigen leven liet u daar los. Zoals in het verhaal van de jongen met de vijf broden en twee vissen, zonder deze te breken was er geen vermenigvuldiging mogelijk.
4. “Zend mij, Heer” zoals Jesaja ook gezonden werd, naar de plek waar u mij nodig heeft om iets te doen of om iets te laten zien. Heer ik weet niet waar het is, maar u weet dit wel en u wilt mij ook helpen om die plek te gaan vinden.
Moed vinden om riskante gebeden te bidden
Als God al je gebeden van de afgelopen twee weken zou verhoren, zou de wereld er dan anders uitzien? Zou jou leven er dan anders uitzien? Dit is een manier om te peilen hoe gevaarlijk jou gebeden zijn. Soms zie je niet direct resultaat. Maar durft je riskante gebeden te blijven bidden?
Het gebed van een rechtvaardige vermag veel. In de sovjet unie deden ze een onderzoek naar de kerk in de jaren ’80. Het resultaat was volgens de communisten dat de kerk enkel nog bestond uit een klein aantal biddende vrouwen, die gemiddeld een hoge leeftijd hadden. Binnen enkele decennia is de kerk uitgestorven, hier hoeven we niet voor te vrezen, werd gezegd. Hoe hebben zij zich vergist. Binnen tien jaar viel het hele communisme in elkaar, maar de kerk bestaat nog steeds!
Satan beeft als mensen gevaarlijke gebeden bidden omdat hij weet dat de Vader hierop gaat reageren. In Daniel 10 zien we dat de engel van de Heer drie weken werd tegengehouden door het leger van de duisternis.
Als hij ons niet van het bidden af kan houden wil hij ons zo laten bidden dat het niet gevaarlijk voor hem is Hij wil ons wel laten bidden, maar zo ongevaarlijk mogelijk. Als we riskante gebeden gaan bidden gaat er iets veranderen, omdat de Leeuw van Juda zich ermee gaat bemoeien.
Ik wil jullie vragen om riskante gebeden te gaan bidden. Zo concreet mogelijk bidden om levensveranderend ingrijpen van God. Om een beweging die onze samenleving ten goede veranderd, om een kerk die het koninkrijk van God helpt verspreiden en bouwen.
Om een kerk die klein is maar een grote zegen verspreid.
Een riskante bidder is een klein aantal maar maakt een groot verschil!
Kees Neven
6 juni 2021
Gistermorgen was ik vroeg op weg en ik zag de zon opkomen boven de weilanden waar de dampen zich verspreide en mengde met de rode kleuren van het eerste zonlicht. Het is windstil en de vogels zingen het hoogste lied. De bermen zijn hoog begroeid en staan uitbundig in volle bloei, wat een uitbarsting van schoonheid op deze zaterdagmorgen. Een paar Zuiderburen staan al aan de waterkant met hun hengel en te zien aan de afstand tot hun auto zijn ze al een uur aan het vissen.
Ik word ondergedompeld in de glorie en heerlijkheid van deze vroege morgen. Ik ben verwonderd over de de uitbundigheid van de Schepper die zoveel van Zichzelf geeft in de atmosfeer van deze morgen dat Hij bijna tastbaar aanwezig is.
Het doet mij denken aan Romeinen 1:19-20
Ze hadden God wel kúnnen kennen. Want Hij heeft hun laten zien wat ze van Hem moeten weten. Want Gods eeuwige kracht en goddelijkheid zijn te zien in de natuur.
God de Vader wil zichzelf zo graag laten zien, en jou onderdompelen met zijn Aanwezigheid.
Soms voel je dat heel duidelijk, zoals op een mooie morgen. Maar dat is niet altijd zo. In een weekend zoals we vorige week, met veel wind, regen en kou is dat wat moeilijker te ontdekken.
Het is daarom zo fijn als we goede tijden hebben gekend om aan vast te houden als het wat minder gaat.
Vanmorgen hebben we een doop meegemaakt. Een belangrijk moment, een markeringspunt op de weg die we gaan met de Vader.
Er zijn twee markeringspunten in ons natuurlijk leven waarvan we de zekerheid hebben dat we ze allemaal meemaken. maken. Dat zijn onze geboorte en onze dood. (Tenzij Jezus eerder terugkomt)
In de tussentijd zijn er andere belangrijke momenten in ons natuurlijk leven, maar die kunnen per persoon heel verschillend zijn.
Vele van ons zullen de eerste schooldag, het eerste diploma, de eerste baan, de eerste kus, de eerste liefde, het eerste huis, huwelijk en geboorte van kinderen en kleinkinderen als hoogtepunten van hun leven zien.
Hoewel de Hemelse Vader daar zeker van geniet, denk ik dat er voor Hem naast deze natuurlijke dingen het Hem vooral gaat om de geestelijke markeringspunten.
Er zijn drie markeringspunten aan te wijzen in een volwassen geloofsleven, een geestelijk leven die de relatie en samenwerking met Hem hechter maken.
Laten we eerst een verhaal van Jezus, onze grootste broer, lezen. Je kunt het vinden in Lucas 15 vanaf regel 11-32
Verder vertelde Jezus: “Iemand had twee zonen.
De jongste van de twee zei tegen zijn vader: ‘Vader, geef mij nu alvast het deel van de erfenis dat later voor mij zal zijn.’ Toen verdeelde de vader alles wat hij had tussen zijn twee zonen.
Een paar dagen later verkocht de jongste zoon zijn deel van de erfenis en ging met het geld naar een ver land. Daar maakte hij zijn geld op door een rijk en lui leventje te leiden.
Toen al zijn geld op was, kwam er een zware hongersnood in dat land. Hij begon honger te lijden.
Hij ging er op uit en vroeg bij één van de bewoners om werk. Hij mocht zijn varkens hoeden.
Hij had zo’n honger, dat hij best van het varkensvoer had willen eten. Maar niemand gaf hem er iets van.
Toen ging hij eens goed nadenken. Hij zei bij zichzelf: ‘De knechten van mijn vader hebben meer dan genoeg te eten. Maar ik ga hier dood van de honger.
Ik zal naar mijn vader gaan. Ik zal tegen hem zeggen: ‘Vader, ik heb verkeerd gedaan tegen God en tegen u.
Ik ben het niet meer waard om uw zoon te zijn. Mag ik alstublieft als knecht bij u komen werken.’
En hij ging naar zijn vader terug. (De bekering in praktijk brengen)
Toen hij nog ver weg was, zag zijn vader hem aankomen. Hij had medelijden met hem. Hij liep hem snel tegemoet, omhelsde hem en kuste hem.
De zoon zei: ‘Vader, ik heb verkeerd gedaan tegen God en tegen u. Ik ben het niet meer waard om uw zoon te zijn.’
Maar de vader zei tegen zijn dienaren: ‘Breng vlug de beste kleren hier en trek hem die aan. Doe een zegelring aan zijn vinger en trek hem schoenen aan.
En haal het vetgemeste kalf en slacht het. Want we gaan feestvieren.
Want mijn zoon hier was dood en hij is weer levend geworden. Want ik was hem kwijt, maar ik heb hem weer terug!’
En ze gingen feestvieren.
De oudste zoon had op het land gewerkt. Toen hij vlak bij huis kwam, hoorde hij dat er muziek werd gemaakt en werd gedanst.
Hij riep één van zijn knechten en vroeg hem wat er aan de hand was.
De knecht zei: ‘Uw broer is teruggekomen. Uw vader heeft het vetgemeste kalf laten slachten om te vieren dat hij hem gezond en wel terug heeft.’
Toen werd de oudste broer boos en wilde niet naar binnen gaan.
Zijn vader kwam naar buiten. Hij drong er bij hem op aan dat hij ook binnen zou komen.
Maar hij zei tegen zijn vader: ‘Kijk eens, ik werk al jarenlang voor u en ben u nooit ongehoorzaam geweest. Maar u heeft mij nog nooit één geitje gegeven om met mijn vrienden feest te vieren.
Maar nu die zoon van u is thuisgekomen die uw geld heeft opgemaakt bij de hoeren, heeft u voor hém het vetgemeste kalf laten slachten!’
Maar de vader zei tegen hem: ‘Jongen, jij bent altijd bij mij. En alles wat van mij is, is van jou!
Maar nu moeten we feestvieren en vrolijk zijn. Want je broer was dood en hij is weer levend geworden. Want ik was hem kwijt, maar ik heb hem weer terug.’ “
In dit verhaal kunnen we de drie markeringspunten goed zien als we opletten. Het verhaal heeft een open eind en ik kijk met jullie hoe het verder zou kunnen gaan. De spanning van een open eind is er ook in jou en mijn leven—> wat kiezen wij om te doen?
Maar eerst naar de drie markeringspunten. Het zijn drie poorten tot een geestelijk gebied van nieuwe vreugde. Het heeft ook een prijs, maar ik kan je uit ervaring vertellen dat dit niet opweegt tegen de heerlijkheid die het geeft
Zij hoeven niet perse in deze volgorde voor te komen.
———————————————————————————————-
Er zijn drie belangrijke markeringspunten in ons geloofsleven.
Matteus 28-19
Ga nu op pad en maak alle volken tot leerlingen van Mij. Doop hen in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. En leer hen om alles te doen wat Ik ook aan jullie heb geleerd. (Verhaal met een open eind)
Deze opdracht zal in de normale gang van zaken drie stappen kennen:
Matteus 28-19
Ga nu op pad en maak alle volken tot leerlingen van Mij. Doop hen in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. En leer hen om alles te doen wat Ik ook aan jullie heb geleerd. (Verhaal met een open eind)
Waar ben jij?
Weet je:
Nergens houdt hij minder van je. Nergens houdt Hij meer van je. Hij houdt van je. Punt. Hij Hij heeft altijd al van je gehouden. Blijft van je houden. De grote vraag is niet of de Vader van jou houdt. De grote vraag is wat jij met Zijn liefde doet?
Wat wil jij? Blijf je buiten staan of laat jij je onderdompelen in de hemelse atmosfeer van liefde? De Vader wil je terug. Je broers en zussen willen te terug, maar wat wil jij?
Gebed:
Voor bekering:
Vader, ik stel mijn hart open voor Uw liefde. Vergeef wat ik verkeerd heb gedaan en leer mij om te wandelen als een zoon/dochter van U.
Voor de waterdoop:
Vader ik wil mijn eigen leven afleggen veranderd worden. Neem mijn leven en doe met mijn leven wat U denkt dat goed is. Help mij om de stap naar de waterdoop te maken om deze keus te onderstrepen.
Voor de doop in de Geest;
Vader ik wil u dienen en met u samenwerken om de wezen op te zoeken en ze te nodigen o in uw aanwezigheid te komen. Help mij om iemand te vinden die mij de handel oplegt zodat ik gedoopt wordt in de Geest.
De zoon wordt zo in de liefde een cultuur van de vader gedompeld dat hij het zelfde gaat doen als de vader. En dat is op zoek naar zijn broer.
6
Vereren en dienen
Om God te dienen hebben we geen kerkgebouw nodig. Ons lichaam is een tempel.
En met het lichaam, met onze geest, met ons verstand en al onze kracht kunnen we God dienen. We doen dit door een licht in deze wereld te zijn, een zoutend zout.
We doen wat God zou willen doen. Zorgen voor de armen, zieken, wezen en weduwen, gevangenen bezoeken. Onderwijs geven en evangelie uitdragen in daden en desnoods met woorden.
Om God te vereren is een kerkgebouw wel handig, net als een tempel. Het is niet persé een plaats waar God in woont, daar is hij te groot voor. Een kerkgebouw is wel een plek waar mensen samenkomen met dezelfde liefde voor dezelfde Hoofdpersoon. Zij willen deze persoon belangrijk maken en dat samen met anderen doen.
Grote en mooie kerkgebouwen zijn een uiting van de liefde voor de Hoofdpersoon. Zij hebben en veel voor over om een gezamenlijke plek te hebben waar ze God kunnen aanbidden en vereren. Een plek waar ze elkaar kunnen vertellen hoe geweldig zij Hem vinden. Een plek om elkaar te bemoedigen om God te blijven dienen. Een plek om steun te ontvangen als het moeilijk wordt en troost als er deuken en butsen zijn opgelopen in het dienen, waardoor er herstel nodig is. Kortom, een veilige plek om met elkaar te zijn en sterker te worden in het dienen.
Het dienen kan in het kerkgebouw gebeuren maar de bedoeling is dat dit grotendeels buiten het kerkgebouw gebeurd. Het zendingsveld waar de mensen naar toe gestuurd worden door de Geest ligt buiten de kerkmuren. Het ligt in de klei van de samenleving, in het leven van de mens die God niet kent en niet vereert, laat staan hem dient.
Daar wordt zichtbaar dat we anders zijn, anders denken en een andere toekomst hebben, daar wordt zichtbaar dat we putten uit een bron van liefde die onuitputtelijk is en hopelijk jaloersmakend voor velen. Daar vindt de strijd plaats, daar gebeurt het op die grens waar het geestelijke botst met het niet geestelijke. In deze linie dienen we God. De hoogste vorm van dienen uit liefde is dat we het leven erbij inschieten. Niet als een tekortkoming, maar als zaad wat gezaaid wordt op de akker van God zendingsveld en waar als vruchten zielen voor geoogst zullen worden. Niets is tevergeefs bij God. Alles wordt gebruikt voor het goede en de eeuwige heerlijkheid.
We vereren God zodat we hem kunnen dienen, we dienen God zodat we hem ermee vereren. Samen tot eer van God!
Als de hemel de aarde raakt, hoe ziet dat eruit voor jou?
Wat zou er voor jou veranderen als de aarde in een hemel veranderde?
Hemel en hel, twee begrippen. Twee realiteiten die ver uit elkaar liggen. De hemel lijkt onmogelijk te bereiken
Veel mensen geloven niet meer in een hel. Begrijpelijk, het is een plaats waar je vooral niet wil zijn. Het lijkt onmogelijk om er aan te ontsnappen.
Sommige van ons zijn op zo’n akelige plek terwijl ze vooral niet willen zijn. Dat is voor hen de hel op aarde. Als je dit gezien of ervaren hebt, weet je wat ik bedoel.
Met Hemelvaartsdag raakte de aarde de hemel. Het bood de hemel een kans om de aarde te raken.
Als de hemel de aarde raakt.Wat is voor jou een stukje hemel op aarde?
Soms is een beeld veelzeggender dan duizend woorden, maar deze foto is zo open dat je er duizend verhalen bij zou kunnen bedenken.
Het verhaal wat er bij mij omhoog komt deel ik nu, iedereen bedankt die een reactie heeft gegeven.
Op de foto valt het mij op dat het een zeer smal paadje is en dat de planten schuin omhooglopen. Dat doet vermoeden dat dit een hertenpaadje is wat richting de dekking loopt van een dicht en donker bos op de achtergrond.
Dit doet mij denken aan de Rockey Mountains. Jaren geleden waren we daar tijdens een familiebezoek. Groot was de verwondering dat er gebieden waren waar je uren kon lopen zonder wegen tegen te komen. Alleen maar hertenpaden of een hike pad. Prachtig voor kinderen om te ontdekken wat er achter de volgende bocht komt, maar ook spannend omdat er ook beren leven.
Beelden krijgen hun eigen verhaal door de betekenis die wel eraan geven. Ik vermoed dat dit de reden is waarom de vader van mijn vriend niet wil dat we beelden van hem maken. Onze associaties gaan dan alle kanten op behalve naar hem en het juiste verhaal.
Het echte verhaal bij deze foto’s is dat het jongetje een fotomodel is en de foto gemaakt is in Vietnam door een kinderfotografe.
Een fijne dag en geniet van goede verhalen!
Dit is het oudste verhaal van Cor en het verhaal wat hij het meest heeft verteld.
Een indringend beeld wat het kwaad en de genade in relaties doen. Het is een verhaal met een boodschap van herstel. Het geeft ook aandacht aan de blijvende schade die achterblijft.
De diepte van de boodschap zit in het doorleven van het verhaal. Cor vertelt dat hij het verhaal vaak heeft doorverteld omdat hij het zo’n mooi verhaal vond. Pas later ging hij ervaren wat de betekenis ervan was en drong het bekende verhaal dieper in zijn ziel binnen omdat daar een genezend werk te doen. Dat is de reden waarom Cor dit verhaal graag vertelt aan jou, zodat hij ook hoop, herstel en genezing weet te vinden waar het echt te vinden is.
In de krant stond een artikel over Napoleon Bonaparte. Deze Franse Keizer is 200 jaar geleden op 5 mei overleden op St. Helena, het eiland waar hij naar verbannen was. Dit was na de slag van Waterloo, die hij verloor van de geallieerden.
Opvallend is dat er plannen zijn om zijn graf weg te halen. Hij zou teveel oorlogsdoden op zijn geweten hebben. Ik snap deze moeite wel. Er zijn veel mensen het dupe geworden van zijn geldigsdrang.
Tegelijk was hij een meesterlijk goed bestuurder en lukte het hem om allerlei bestuurlijke hervormingen in te voeren zoals het metrieke stelsel en achternamen. Waarvan men dacht men dat het voor even was, duurt al ruim 200 jaar.
De grafkist als uit zijn praalgraf halen doet niets af aan zijn bestaan en wat hij gedaan heeft. Zowel de goede als de slechte daden en gevolgen veranderen er niet mee.
In plaats van verwijderen zou er wel een andere betekenis toegevoegd kunnen worden. Hij heeft een rol gespeeld in de geschiedenis die niet uitgewist kan worden.
Net als met het lege graf van mijn vriend. Ook hij schreef geschiedenis. Ook zijn bestaan is door vele omstreden, met één verschil. Niemand weet slechte dingen van hem 😉
Wegstoppen als je er geen raad mee weet blijkt een oude strategie te zijn.
Het lijkt beter om de waarheid in de ogen te kijken.
We horen ze weer kwetteren onder het dak.
Zij hebben de trektocht naar Afrika en terug overleeft. Nu maken ze hun nest onder onze nok weer in orde. Ik blijf het bijzonder vinden dat ze ieder jaar het nest weer terug kunnen vinden zonder de ons bekende hulpmiddelen om te navigeren.
Ik hou van deze mooie vogels en hun sierlijke vlucht. Het streelt de ogen om de schoonheid van hun elegante vliegkunst te volgen.
Ze hebben ook nadelen. Als straks de jongen komen poepen zij uit het nest en bevuilen daarmee de omgeving. Een opvangbak uit het raam voorkomt dat alles op de straat uiteenspat.
Ik moet daarbij aan een oud lied denken wat zingt over zwaluwen in een tempel.
Zelfs vindt de mus een huis, o HEER,
De zwaluw legt haar jongskens neer
In ’t kunstig nest bij Uw altaren,
Bij U, mijn Koning en mijn God,
Verwacht mijn ziel een heilrijk lot;
(Psalm 84 berijmd)
Het ontroerd mij dat de priesters in de (heilige) tempel de zwaluwen ook accepteerden en de rommel die ze maken voor lief nemen.
Hoe mooi zou de wereld kunnen zijn als we niet zeuren over de rommel en wel genieten van de schoonheid!
Er zijn twee reders die beide een vloot van schepen hebben.
De eerste is een slechte reder. Hij zorgt slecht voor zijn personeel en scheldt hen regelmatig uit. Hij is niet zuiver in zijn handel en wandel en doet in duistere zaakjes waar hij vooral zelf beter van wordt. Hij is er niet vies van om iets van de lading achter te houden. Het welzijn van anderen deert hem helemaal niet.
De andere reder is een goede reder. Hij zorgt goed voor zijn medewerkers, bezittingen en milieu. Hij doet meer dan nodig is en geeft vaak wat extra’s. Hij heeft de missie om met zijn rederij de wereld een stuk mooier te maken en te redden van de ondergang. Hij geeft vooral veel weg en is begaan met de wereld en zijn bewoners.
Lees verder